Bol služi kao vrijedan signal upozorenja, ali kada postane hroničan, bol treba smatrati pravom bolešću. Međunarodni tim koji uključuje istraživače iz CNRS-a i INSERM-a identificirao je i kontrolirao jedan od centara povezanih s hroničnim bolom. Ovaj rad, objavljen 20. decembra 2016. u Molekularnoj psihijatriji, omogućio je ublažavanje simptoma kod miševa i pokazao sposobnost mozga da riješi ovaj problem.
Dok je oko 20% evropske populacije iskusilo epizode hroničnog bola, tretmani su efikasni samo kod manje od polovine njih. Ova bolest je ipak povezana sa modifikacijama nervnog sistema. Naučnici su stoga željeli razumjeti kako mozak modulira fizički bol i afektivne i kognitivne poremećaje koji ga prate: anksioznost, gubitak pozitivnih emocija, preosjetljivost na bol, itd. Tokom ove studije, fokusirali su se na amigdalu, regiju mozga koja je uključena u upravljanje bolom i emocijama, te na glutamatni receptor tipa 4 (mGlu4). Ovo je glavni prenosilac signala bola u nervnom sistemu sisara. Ovaj neuroreceptor detektuje prisustvo glutamata i, zavisno od potrebe, modulira njegovo oslobađanje na sinaptičkom nivou.
Da bi proučavali ove receptore, naučnici uglavnom koriste ligand koji ih može aktivirati ili inhibirati. Tim je inovirao stvarajući specifičan, foto-kontrolisani ligand, optogluram, čije djelovanje na mGlu4 usmjerava svjetlost. Upotreba optičkih vlakana im je tada omogućila da postignu vrlo preciznu kontrolu aktivacije ovog neuroreceptora u određenoj regiji mozga. Naučnici su radili na miševima koji su bili svjesni i slobodni da se kreću, ali su patili od kronične upalne boli. Aktiviranjem optoglurama svjetlom, uspjeli su brzo i reverzibilno inhibirati svoje bolne simptome, pokazujući na taj način da je mozak ovih miševa sačuvao svoju sposobnost da se suprotstavi ovim efektima. Identificiranjem modulatora koji može djelovati na hroničnu bol, ovaj rad budi nadu u razvoj novih terapija.
