Dva uobičajena modaliteta epiduralne injekcije daju minimalne razlike u ublažavanju bola i funkciji nakon 1 i 6 mjeseci, pokazuju nova istraživanja. Rezultati predstavljeni danas na 30. godišnjem sastanku Američke akademije za medicinu bola pokazuju da su obje vrste injekcija bile efikasne u liječenju jednostranog lumbosakralnog radikularnog bola (ULSRP).
"Ovi rezultati ukazuju na to da razlika u efikasnosti između ova 2 modaliteta može biti manje značajna nego što se ranije mislilo", rekao je glavni autor studije George Chang Chien, DO, sa Instituta za rehabilitaciju u Chicagu, Ill."Neke male razlike su pronađene ranije u procesu tretmana."
Bol u donjem dijelu leđa koji zrači u donje ekstremitete (tj. ULSRP) je izazovno stanje za liječenje. Epiduralne injekcije, koje isporučuju steroide u epiduralni prostor oko korijena kičmenog živca kako bi se smanjila upala i bol, obično se koriste u Sjedinjenim Državama, iako se procjenjivanje njihove učinkovitosti pokazalo teškim zbog varijacija u tehnikama i odabiru pacijenata, između ostalih faktora (Manchikanti i dr. al, Pain Physician 2013; 16:E349-64).
Imajući na umu nedostatak studija koje upoređuju tretmane, istraživači su izvršili sistematski pregled literature kako bi procijenili ublažavanje boli i funkcionalno poboljšanje u transforaminalnim epiduralnim injekcijama steroida (TFESI) i interlaminarnim epiduralnim injekcijama steroida (ILESI) za ULSRP. Tokom TFESI-ja, dugodjelujući steroid se ubrizgava u otvor na strani kičme gdje izlazi nervni korijen, poznat kao neuroforamen. Tokom ILESI, injekcija se isporučuje u dorzalni epiduralni prostor između lamine pršljenova.
"Smatra se da TFESI daje bolje rezultate zbog bliskog taloženja lijeka na mjestu uklještenja živca," rekao je dr. Chang Chien. "Ipak, postojeće studije su pokazale oprečne rezultate. Ovaj pregled je procijenio sve visokokvalitetne studije koje su direktno upoređivale 2 najčešće izvođene intervencije."
Studije su ispunile kriterijume Cochrane pregleda za randomizovana ispitivanja i kriterijume Agencije za zdravstvena istraživanja i kvalitet za opservacione studije. Pet procijenjenih studija su bile prospektivne, a 3 su bile retrospektivne, ukupno su obuhvatile 506 pacijenata. Razlika u smanjenju bola od ≧20% i poboljšanju funkcionalnog rezultata od ≧10% smatra se klinički značajnom.
Za 2 sedmice, TFESI je bio superiorniji od ILESI-a u ublažavanju bolova za 15%. Međutim, nakon 1 ili 6 mjeseci nije pronađena razlika. Nadalje, kombinovanjem poboljšanja bola iz svih 5 prospektivnih studija otkriveno je < 20% razlike između TFESI i ILESI (54,1% naspram 42,7%).
Rezultati upoređujući funkcionalna poboljšanja između grupa pokazali su blagu superiornost za ILESI (56,4%) u odnosu na TFESI (49,4%) za 2 sedmice i vrlo male razlike za kombinovane podatke (TFESI 40,1% i ILESI 44,8%).
Trenutni trendovi u praksi pokazali su pomak od interlaminarnih epiduralnih injekcija steroida, ka sve raširenoj praksi transforaminalnog pristupa (Manchikanti et al, Pain Physician 2013; 16:E349-64).
"Djelomično, to je zbog vjerovanja u superiornu efikasnost," objasnio je dr. Chang Chien. "Ova percipirana superiornost TFESI-a je praćena potencijalnim dodatnim rizicima, koji će vjerovatno biti mnogo rjeđi kod ILESI-ja, kao što su intradiskalna i intravaskularna injekcija s pratećim posljedicama."
Većina komplikacija od epiduralnih injekcija su male, ali neke mogu biti ozbiljne, uključujući potencijal za neurološka oštećenja (Chang Chien et al, Pain Physician 2012; 15: 515-23). Ovo postavlja pitanje da li je povećani rizik od potencijalnog katastrofalnog morbiditeta efektivno nadoknađen minimalnim razlikama u efikasnosti između 2 odgovarajuća pristupa.
"Buduće dobro osmišljene studije su neophodne da bi se potvrdili nalazi ovog sistematskog pregleda," rekao je dr. Chang Chien. "Uskoro smo u procesu započinjanja ove studije."
